📚آیاتی بسیار زیبا از کلام الله مجید
این آیات به زبان حضرت ابراهیم(ع) است:
❣قطعا همه آنها جز پروردگار جهانیان دشمن منند
❣آن کس که مرا آفریده و هم راهنماییم مى کند
❣و آن کس که او به من خوراک مى دهد و سیرابم مى گرداند
❣و چون بیمار شوم او مرا درمان مى بخشد
❣و آن کس که مرا مى میراند و سپس زنده ام مى گرداند
❣و آن کس که امید دارم روز جزا گناهم را بر من ببخشاید.
قرآن کریم – سوره شعراء – آیات ۷۷ تا ۸۲
نگاهی_دقیقتر:
این آیات نشاندهنده جایگاه ویژه و نوع نگرش حضرت ابراهیم است ،
این پیامبر بزرگوار نه تنها آفرینش کل هستی و هدایت واقعی را تنها مختص پروردگار میداند ،
بلکه حتی خوراک و سیراب شدن و بیماری و درمان و مرگ و زندگی و در نهایت آمرزش را تنها و تنها از پروردگار میداند.
قطعا جایگاه حضرت ابراهیم(ع) تا آنجا رسیده بود که ملکوت آسمانها و زمین را ببیند و به حقایقی ملموس پی برد ؛
حقایقی که باعث روشنگری مومنین می شود…
آنجا که حتی خوراک و سیراب شدن
و حتی بیماری و درمان خود را از پروردگار جهانیان میداند.
ختم کلام ما این است :
قرآن کریم کتاب هدایت است.
ولی خداوند علاوه بر این کتاب هدایت ، برای ما الگوهایی نیز قرار داده ؛
آنجا که در قرآن آمده :
برای شما در پیروی از ابراهیم و کسانی که با اویند ، سرمشقی نیکوست
(اسوه الحسنه=سرمشقی نیکو)
و این آیه قرآنی :
برای شما در پیروی از رسول الله(حضرت محمد ص) سرمشقی نیکوست…
پس خداوند در قرآن کریم برای ما دو الگو واقعی نیز مشخص کرده :
❣حضرت ابراهیم(ع) و کسانی که با اویند
❣و رسول الله(=حضرت محمد ص)
اضافه کردن نظر