پانزدهمین دعا از صحیفه سجادیه با ۷ فراز در زمان بیماری با بیان چنین نکاتی روایت شده است؛ بیماری هشداری برای توبه و موجب پاکشدن انسان از گناه است. انسان قدر نعمت سلامتی را هنگام بیماری بهتر میداند و تنها خداست که بیمزد و منت احسان میکند و بدون شایستگی ما نعمت میدهد.
متن اصلی:
وَ کانَ مِنْ دُعائِهِ علیهالسلام اِذا مرضَ اَوْ نَزَلَ بِهِ کَرْبٌ اَوْ بَلیّهٌ:
- اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى ما لَمْ اَزَلْ اَتَصَرَّفُ فیهِ مِنْ سَلامَهِ بَدَنى، وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلى ما اَحْدَثْتَ بى مِنْ عِلَّهٍ فى جَسَدى، فَما اَدْرى، یا اِلهى، اَىُّ الْحالَیْنِ اَحَقُّ بِالشُّکْرِ لَکَ؟، .
- وَ اَىُّ الْوَقْتَیْنِ اَوْلى بِالْحَمْدِ لَکَ؟ اَ وَقْتُالصِّحَّهِ الَّتى هَنَّاْتَنى فیها طَیِّباتِ رِزْقِکَ، وَنَشَّطْتَنى بِها لِابْتِغآءِ مِرْضاتِکَ وَ فَضْلِکَ، وَقَوَّیْتَنى مَعَها عَلى ما وَفَّقْتَنى لَهُ مِنْطاعَتِکَ، .
- اَمْ وَقْتُالْعِلَّهِ الَّتى مَحَّصْتَنى بِها، وَالنِّعَمِ الَّتى اَتْحَفْتَنى بِها، تَخْفیفاً لِما ثَقُلَ بِهِ عَلَىَّ ظَهْرى مِنَ الْخَطیئآتِ، وَ تَطْهیراً لِمَا انْغَمَسْتُ فیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ،
- وَتَنْبیهاً لِتَناوُلِ التَّوْبَهِ، وَتَذْکیراً لِمحْوِالْحَوْبَهِ بِقَدیمِ النِّعْمَهِ؟ وَ فى خِلالِ ذلِکَ ما کَتَبَ لِىَ الْکاتِبانِ مِنْ زَکِىِّ الْاَعْمالِ، ما لا قَلْبٌ فَکَّرَ فیهِ، وَلا لِسانٌ نَطَقَ بِهِ، وَلا جارِحَهٌ تَکَلَّفَتْهُ، بَلْ اِفْضالاً مِنْکَ عَلَىَّ، وَ اِحْساناً مِنْ صَنیعِکَ اِلَىَّ.
- اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ حَبِّبْ اِلَىَّ ما رَضیتَ لى، وَ یَسِّرْ لى ما اَحْلَلْتَ بى، وَ طَهِّرْنى مِنْ دَنَسِ ما اَسْلَفْتُ، .
- وَامْحُ عَنّى شَرَّ ما قَدَّمْتُ، وَاَوْجِدْنى حَلاوَهَ الْعافِیَهِ، وَاَذِقْنى بَرْدَ السَّلامَهِ، وَاجْعَلْ مَخْرَجى عَنْ عِلَّتى اِلى عَفْوِکَ، وَمُتَحَوَّلى عَنْ صَرْعَتى اِلى تَجاوُزِکَ، .
- وَ خَلاصى مِنْ کَرْبى اِلى رَوْحِکَ، وَ سَلامَتى مِنْ هذِهِ الشِّدَّهِ اِلى فَرَجِکَ، اِنَّکَ الْمُتَفَضِّلُ بِالاْحْسانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالْاِمْتِنانِ، الْوَهّابُ الْکَریمُ، ذُوالْجَلالِ وَالْاِکْرامِ.
ترجمه:
دعای آن حضرت(ع) به وقت بیمارى یا روى آوردن اندوه و بلا:
-
- بارخدایا، تو را سپاس بر نعمت تندرستى بدن که همواره و پیوسته از آن برخوردار بودم، و سپاس تو را بر آن بیمارى که در جسمم پدید آوردهاى، اى خداى من نمىدانم که کدام یک از این دو حال براى شکر به درگاهت سزاوارتر است.
- و کدام یک از این دو وقت حمد تو را شایسته تر؟ آیا زمان سلامت که روزیهاى پاکیزهات را بر من گوارا ساختهاى، و به سبب آن براى به دست آوردن رضایت و نعمتهایت به من نشاط بخشیدهاى، و به سبب آن تندرستى به من نیرو داده تا به طاعتت توفیق یابم.
- یا به هنگام بیمارى که مرا به آن پاک مىسازى، و نعمتهائى که به من تحفه دادهاى، تا گناهانى را که از آن گرانبار شدهام تخفیف دهى، و مرا از سیّئاتى که در آن فرو رفتهام پاک نمایى.
- و آگاهیم دهى که پلیدى گناه را به توبه از دل بشویم، و با یادآورى نعمت قدیم، گناه بزرگم را از پروندهام محو نمایم، و در خلال این بیمارى از جمله تحفهها که به من عنایت مىکنى این است که فرشتگان به حساب من اعمال پاکیزهاى نوشتهاند که فکر آن به خاطرى نگذشته، و بر زبانى نرفته، و هیچ یک از اعضاء در انجامش رنجى نبرده، بلکه این همه از باب تفضل و احسان تو بر من نوشته شده.
- بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و آنچه را برایم پسندیدهاى درنظرم محبوب ساز، وتحمل آنچه را برمن وارد نمودهاىآسان ساز.
- و مرا از آلودگى اعمال گذشته پاک کن، و شرّ اعمال گذشتهام را از من بزداى، و از لذّت عافیت کامیابم فرما، و گوارایى تندرستى را به من بچشان، و لطفى کن که از بستر این مرض به سوى عفو و بخشایش تو راه خلاص یابم.
- و از این زمینگیرى به گذشت تو انتقال یافته، و از این اندوه و گرفتارى به راحت تو خلاص یابم، و از این دشوارى به فرج و گشایش تو سلامت یابم، که همانا تو بى استحقاق ما احسان روا مى دارى، و نعمت بى دریغ نثار مى کنى، و بخشنده اى کریمى که عطایت را پایانى نیست، و داراى جلال و اکرامى.
اضافه کردن نظر